Daar waar het begon als zweverig en spirituele onzin, begint het hoogsensitief of hooggevoelig zijn nu in het 'normale' leven te integreren. Mét wetenschappelijke onderbouwing, voor de liefhebber.
Hoogsensitief en hooggevoelig. Twee woorden met de zelfde betekenis, voor het gemak. (Ik gebruik meestal hoogsensitief, maar daar kan dus ook hooggevoelig voor gelezen worden.)
Een hoogsensitief persoon wordt HSP genoemd: Hoog Sensitief Persoon.
Een hoogsensitief kind krijgt de afkorting HSK: Hoog Sensitief Kind.
Waarom moet je mij niet vragen. Ik zie een kind namelijk gewoon als een persoon en vind daarom een extra benaming overbodig
Maar wat betekent het nou eigenlijk écht, dat hoogsensitief zijn?
Een hoogsensitief persoon is meer dan gemiddeld gevoelig voor prikkels en indrukken én ze merken meer details en signalen op. Dat kost een berg meer energie en het emmertje is daarom duidelijk sneller vol dan bij iemand die wél een 'prikkel-filter' heeft.
Dat verklaart ook meteen waarom een hoogsensitief kind 'opeens' kan ontploffen, intens verdrietig kan zijn omdat het konijn van de oma van een klasgenootje dood is óf intens gelukkig kan zijn door dat mooie bloemetje wat in februari door de berg sneeuw heen komt. Want ja, het werkt 2 kanten op! Alle gevoelens zijn intenser, dus ook de fijne. Gelukkig!
Een hoogsensitief persoon kan zichzelf (en zijn omgeving) behoorlijk in de weg zitten. De heftige reacties zijn vaak sociaal ongewenst en zorgen voor onbegrip en verdriet. Voor het kind een rot gevoel (en ze willen het juist zó graag goed doen!) en voor de ouders vaak een spagaat naar de omgeving. Je ziet dat je kind het moeilijk heeft en tegelijkertijd schaam je je toch ook misschien wel naar de omgeving.
Nu je op mijn website bent en dit helemaal gelezen hebt, hoop ik dat ik je een gevoel van herkenning heb gegeven. Het zoeken naar 'het hoe en wat' het bij jouw kind werkt kan echt ingewikkeld zijn, zéker als je er emotioneel bij betrokken bent.
Je bent niet alleen, je bent niet gek en jouw kind ook niet!